Rzymska cytadela
Miejsce najbardziej niedostępne. położone na wzniesieniu — Les Rochers — zajęła antyczna rzymska cytadela, stojąc na straży nad rzeką i nad przeprawą przez most. Zabudowania zamku średniowiecznego przesunęły sie cokolwiek na południe i stanęły na zboczu pagórka, spadającym w stronę miasta, Takie przesunięcie środka ciężkości obrony wskazuje, że w wiekach Średnich trzeba się było mieć na baczności w kierunku miasta. O tej samej dążności Świadczy układ zamku w Carcassonne i jego urządzenia obronne, skierowane w stronę miasta. Bezpośrednio przy zamku wznosi się założony w IV wieku kościół Marii Panny — Notre Dame des Doms. Zabudowania miejskie zwartą masą przywierają do stóp wzgórza i zabudowań zamkowych, rozłożonych w kierunku z północy na południe. W tymże kierunku prowadzi główny trakt od mostu do głównego wejścia na zamek, a stąd dalej przez Place de ľHorloge ku przyszłej bramie S. Michel na południe. Od środka miasta ważniejsze ulice prowadziły ku przyszlym bramom: Porte de ľOulle na zachodzie, oraz Porte S. Lazare i Porte Imbert na wschodzie. Ulice te biegną liniami zygzakowatymi o licznych zakrętach i załamaniach. Wieki całe, liczne pożary i okresy ruiny i odbudowy składają sie na ich kształt, pozornie dziś zawiły i skomplikowany. Pomimo wszystko, przebija tu dążność do promieniowego układu ważniej szych arterii ruchu. Po wyjściu z dawnego pierścienia murów, przechodząc przez terytorium przedmieść, coraz mocniej się one zarysowują. Dopełnione już w czasach najnowszych takimi fragmentami jak Rue de la Republique i Rue Thiers, tworzą prawidłową wiązankę arterii komunikacyjnych, rozchodzących sie od zamku i ratusza we wszystkich kierunkach. W r. 1309 Awinion staje się siedzibą papieży. [przypisy: MAKIJAŻ PERMANENTNY METODĄ WŁOSKOWĄ, styropian spadkowy, drzwi mroźnicze ] Niewielkie miasto, które dotychczas liczyło kilka tysięcy mieszkańców, staje sie nagle rezydencją wielkiego dworu, który z kolei przyciąga znaczną ilość ludności napływowej, dworaków, kupców, rzemieślników, służby itd. W krótkim przeciągu czasu ludność wzrasta do olbrzymiej jak na owe czasy liczby stu tysięcy. Powstaje ogromna ilość oberż i zajazdów. Mieszkania Są przepełnione. Nowi przybysze, nie mieszcząc się w domach istniejących lub nie będąc w stanie płacić niesłychanie wysokiego komornego, zakładają Obozowiska na „cmentarzach wokoło kościołów, pod murami miasta i na placach miejskich. Klęska braku mieszkań i przeludnienia zaczyna dawać się we znaki jednocześnie z najgroźniejszymi jej konsekwencjami. Groźne pożary niszczą duże połacie miasta; epidemie i głód dziesiątkują ludność. Epidemia, jaka wybuchła w r. 1348, pochłonęła według słów współczesnych 62.000 ofiar. Obserwujemy więc objawy zupełnie analogiczne do tych, jakie prześladowały miasta europejskie w pierwszym dziesiątku lat po pierwszej wojnie Światowej i w dobie obecnej. Panowała wtedy ta sama bezradność, lub chwytanie Się drobnych Środków kompromisowych. Papież Jan XXII ustanowił komisję do podniesienia eksploatacji powierzchni mieszkań drogą ograniczenia powierzchni użytkowej, przeznaczonej dla każdego mieszkańca. Widzimy więc objaw analogiczny do ograniczeń mieszkaniowych, przedsiębranych w sześć wieków później w Rosji sowieckiej, w Polsce i w innych państwach europejskich w podobnych okolicznościach.
Tags: drzwi mroźnicze, MAKIJAŻ PERMANENTNY METODĄ WŁOSKOWĄ, styropian spadkowy