W średniowieczu siedziby mieszkańców powstały wzdłuż «cardo» i «decumanus» i wypełniły części przylegających kwater, pozostawiając nie zabudowane kwatery wzdłuż murów, z dala od głównych bram i arterii ruchu położone. Przy dalszym rozroście mieszkańcy nie zużytkowali kwater nie zabudowanych i wylegli poza bramy, tworząc większe przedmieście nad brzegiem rzeczki, wzdłuż traktu, stanowiącego ciąg dalszy arterii «decumanus». Również na dalszym ciągu «cardo», poza bramą północną, wyrosła grupa nowych zabudowań. Wewnątrz została zachowana większość ulic dawnych niewielkimi tylko odchyleniami i krzywiznami. Czasy najnowsze dopiero powodowały przebicie nowej większej arterii komunikacyjnej od ratusza do dworca kolejowego, nie zespolonej z całością układu w formach i na podstawach konstrukcyjnych daleko militarnego czynnika rzymskiego. [przypisy: niskie cisnienie rozkurczowe, potworniak zdjęcia, potworniak ] System prostokątnie przecinających się ulic przebija się w planach miast różnych czasów i u różnych narodów. Przecinające się pod prostym kątem i prostokątne wnętrza stanowią odwieczny wynik i dorobek twórczości architektonicznej i techniki budowlanej. Azjatycka, grecka i łacińska, rozwijają system prostokątny, i krzyżowy, przenosząc go z pojedyńczego wnętrza i czworoboku na sieć ulic. W najlepszych dziełach dostrzeżemy zawsze umiar w prowadzeniu ulicy w kierunku prostym. W przykładach antycznych nie spotykamy przede wszystkim przesady w długości ulicy: ogranicza ją z jednej strony subtelne zrozumienie czynnika warunków przyrodzonych, tj. sytuacji i układu terenowego i liczenie się z możliwymi spadkami i wzniesieniami, z drugiej zaś — duże poczucie plastyki i smak. Ulica o nadmiernej długości nuży oko przechodnia, ukrywa cel drogi we mgle oddalenia i utrudnia orientacje. Toteż długość jej wśród najlepszych nawet warunków nie przekracza zwykle kilkuset metrów. Bloki ograniczone ulicami przecinającymi się pod prostym kątem, mają szereg cech pod względem urbanistycznym bardzo dodatnich: prostokątne parcele, układność i przejrzystość planów domów, zwartość i moc ich zarysów zewnętrznych, wyrazista i głęboka rytmika przy powtarzaniu bloków podobnych.

Tags: ambrozja chełm, potworniak, potworniak zdjęcia

This entry was posted on niedziela, Wrzesień 15th, 2019 at 19:45 and is filed under Bez kategorii. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.