W grupie bez ekspresji mieloidowego antygenu (183 pacjentów), 2 pacjentów zmarło podczas indukcji i pacjent nie miał remisji. Wszystkich 53 pacjentów z ekspresją antygenem mieloidowym oprócz 1, którzy zmarli podczas indukcji, miało całkowitą remisję. Z wyjątkiem jednej śmierci podczas indukcji, jedynym wydarzeniem przyczyniającym się do złego wyniku w tej grupie był nawrót białaczki. Nie było różnicy w wynikach wśród pacjentów w tej grupie w odniesieniu do liczby ekspresjonowanych antygenów szpikowych. Cechy cytogenetyczne związane z niskim ryzykiem nawrotu (np. Hiperdiploidia) nie korelowały z przedłużonym przeżyciem bez zdarzeń losowych. Jedyną inną cechą u tych pacjentów, u której wykazano istotną prognozę w analizie jednowymiarowej, była wysoka początkowa liczba białych krwinek (.50 × 109 na litr) (P <0,001). W diagnostyce zbliżył się immunofenotyp komórek T (P <0,02) i obecność choroby pozaszpikowych (P <0,04). Funkcje, które nie przewidywały czasu przeżycia wolnego od zdarzeń w naszej populacji to morfologia L2, poziom hemoglobiny . 10 g na decylitr, wiek (podzielony na trzy grupy: <1 rok, do 9 lat i . 10 lat), płeć, liczba płytek krwi <100 X 109 na litr oraz rodzaj otrzymanego leczenia (intensywny lub standardowy). Rysunek 3. Rycina 3. Krzywe Kaplana-Meiera z przewidywanym przeżyciem bez zdarzeń dla pacjentów z ALL z (linia kropkowana) i bez ekspresji mieloidowego antygenu (linia ciągła). Stawki dla wszystkich badanych pacjentów przedstawiono w panelu A, a stawki dla pacjentów z ALL linii B w panelu B.
Po 40 miesiącach oszacowany czas przeżycia wolny od zdarzeń u pacjentów z ALL i ekspresją antygenem szpikowo-szpikowego wynosił 39 . 13 procent, w porównaniu z 78 . 5 procent u pacjentów bez takiej ekspresji (P <0,0001) (Fig. 3A). Chociaż tylko 22 procent dzieci z ALL miało ekspresję mieloidowego antygenu, 40 procent wszystkich pacjentów z niepożądanym zdarzeniem miało ekspresję takich antygenów.
Analiza wieloczynnikowa
Rysunek 4. Rycina 4. Krzywe Kaplana-Meiera z przewidywanym bezobjawowym przeżyciem pacjentów z ALL, w postaci stratyfikowanej w zależności od obecności lub braku ekspresji mieloidowego antygenu i początkowej liczby białych krwinek. A oznacza brak ekspresji antygenem mieloidowym i liczbę białych krwinek <50 × 109 na litr, B bez ekspresji mieloidowego antygenu i liczbę białych krwinek .50 x 109 na litr, ekspresję C myeloid-antygen i liczbę białych krwinek <50 x 109 na litr, a ekspresja D mieloidowego antygenu i liczba białych krwinek .50 x 109 na litr. Analiza logarytmiczna wykazała statystycznie istotne różnice między krzywymi (P <0.00001). Porównywanie krzywych w parach pokazało statystycznie istotne różnice między A i B (P <0,01), A i C (P = 0,0004), A i D (P <0,00001) oraz B i D (P = 0,007). Różnica między C i D zbliżyła się do istotności (P <0,03). B i C nie różniły się istotnie (p = 0,40).
Niektóre cechy prognostyczne w ALL są ze sobą powiązane lub skorelowane – np. Fenotyp linii T i choroba pozamykowa. W związku z tym przeprowadzono analizę wieloczynnikową w celu określenia cech, które, gdy są brane pod uwagę zbiorowo, stanowiły najlepszy model predykcyjny bezobjawowego przeżycia lub nawrotu.
[patrz też: badoo poznań, potworniak zdjęcia, vital medic kluczbork ]

Tags: badoo poznań, potworniak zdjęcia, vital medic kluczbork

This entry was posted on niedziela, Wrzesień 1st, 2019 at 20:29 and is filed under Bez kategorii. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.